پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی (مطالعه ی موردی: حوزه ی آبخیز طالقان (مشرف به سد طالقان))

زمین¬لغزش¬ها، به¬طور کلی حرکات توده¬ای از پدیده¬های طبیعی و متداول تغییر شکل دهنده¬ی سطح زمین به¬شمار می¬آیند و عامل اصلی حرکت و لغزش نیروی ثقل است و عوامل متعدد دیگری از جمله باران¬های سیل¬آسا و زمین¬لرزه ها و ... باعث تشدید و تحریک آنها می¬گردند. حوزه¬ی آبخیز طالقان از جمله آبخیزها¬ی مستعد زمین¬لغزش می¬باشد. همچنین در پژوهش¬های پیشین انجام گرفته در این منطقه، پیشنهاد گردیده است که از روش¬های دقیق¬تر و نیز لایه¬های اطلاعاتی و عوامل دیگر و بیشتری برای پهنه¬بندی زمین¬لغزش استفاده گردد. در این پژوهش هدف، پهنه¬بندی خطر زمین¬لغزش حوزه¬ی آبخیز طالقان (مشرف به سد طالقان) در مقیاس 1:50000، با استفاده از روش¬های، آماری(روش ارزش اطلاعاتی) و شبکه¬های عصبی مصنوعی با الگوریتم یادگیری پس انتشارخطا (شبکه¬های عصبی پرسپترون(mlp) و شبکه ¬های مبتنی بر توابع پایه¬ای گوسی(rbf)) و با در نظر داشتن لایه¬های اطلاعاتی نظیر شیب، جهت شیب، زمین¬شناسی(لیتولوژی)، فاصله از گسل¬ها، فاصله از آبراهه¬ها، فاصله از جاده، کاربری اراضی، پوشش گیاهی، ارتفاع، و بارندگی می¬باشد. با بررسی ¬های انجام گرفته مشخص گردید که روش شبکه¬های عصبی پرسپترون مناسب¬ترین روش می¬باشد.